قتل ایمن الظواهری

به عنوان یک “صاحب پلانک” گروه ضربت بن لادین (ایستگاه الک) که در ژانویه 1996 شروع به کار کرد، به استقامت همکاران آژانسم، مانند بن لادین، بسیار افتخار می کنم و هرگز امثال الظواهری را فراموش نمی کنم. اگرچه برخی ممکن است استدلال کنند که این امر باعث کاهش سرعت اقدامات تروریستی آینده نخواهد شد، اما من مخالفم. هیچ تفاوتی با حکم اعدام برای قتل ندارد. یا، حداقل، توانایی آنها را برای برنامه ریزی حملات آینده علیه ایالات متحده و متحدان ما، بدون مجازات، فلج می کند. این باعث می‌شود که فعالیت‌های آنها عمیق‌تر شود و کسانی که هنر ما را می‌شناسند، این را بدانند. اکنون، فقط ای کاش می توانستیم به دنبال ده ها تروریست شناخته شده ای برویم که آشکارا در بسیاری از نقاط خارج از مناطق جنگی زندگی می کنند و خون هموطنان ما نیز در دستانشان است. اگرچه بخشی از شعار مرکز ضد تروریستی سیا (CTC) Preempt, Disrupt است… بهترین چیزی که به ذهن می رسد، سنجاق ما از دهه 1990 است که می گوید: “هر زمان، هر کجا، هر چقدر که طول بکشد.” به یاد مایک اسپن، جنیفر ماتیوس، گری شرون و بسیاری دیگر.

من در پی خبر کشته شدن الظواهری افکار زیادی در سر دارم، از جمله: اینکه کار واقعی امنیت ملی یک کار روزمره است که توسط متخصصان خستگی ناپذیر و دور از کانون توجه رسانه ها اجرا می شود، آنها بر حفظ آمریکا و منافع او متمرکز هستند. متحدان از طریق سخت کوشی، نبوغ و پشتکار ایمن هستند. که جامعه اطلاعاتی به ارائه مزیت، حتی در یک دنیای در حال تغییر ادامه می دهد. و اینکه شعار پس از 11 سپتامبر “ما هرگز فراموش نخواهیم کرد” هرگز فقط یک برچسب برای زنان و مردانی نبود که به نوبت خود خدمت می کنند. این پایان تهدید تروریستی نیست، اما نشانگر خوبی است که نیروهای متقابل به خوبی درگیر هستند.

به متخصصان سی تی ما که این اعتصاب مهم را سازماندهی کردند، تبریک می گوییم. این نشان می دهد که ایالات متحده هرگز در محاکمه کسانی که به شهروندان یا منافع ما حمله می کنند یا علیه آنها توطئه می کنند، تزلزل نخواهد کرد. همچنین به ما یادآوری می کند که عملیات مؤثر ضد تروریسم نیازمند صبر، استقامت و منابع پایدار است. این یک بازی طولانی است و در حالی که ما باید لزوماً بر حفظ برتری رقابتی خود در برابر چین تمرکز کنیم، هرگز نمی توانیم تمرکز خود را از تهدید مداوم تروریسم حذف کنیم.

من فوق العاده تحت تاثیر عملیات یافتن، تعمیر و پایان دادن به امیر القاعده، ایمن الظواهری، پس از بیش از دو دهه مخفی شدن هستم. با توجه به محدودیت های محیط عملیاتی پس از خروج در افغانستان، این عملیات حتی چشمگیرتر است. اجرای این نوع حمله در غیاب چکمه های آمریکا در زمین، با کاهش شدید زیرساخت های اطلاعاتی، دسترسی محدود به پایگاه ها در منطقه، و بدون تلفات غیرنظامی، گویای توانایی، مهارت و حرفه ای بودن تلاش های هدف گیری و ضد تروریسم آمریکاست. تحسین من برای متخصصان اطلاعاتی و ضد تروریسم که در طول سالیان متمادی روی لیزر متمرکز بودند. کار پرزحمت غربال کردن ذره‌های هوش، یافتن ارتباطات، پرسش از مفروضات، ساختن ارزیابی‌ها، و کار کردن در لایه‌های متعدد احتمالی و «چه می‌شد»، نیازمند میزان بالایی از فداکاری و استقامت است. این ماموریت جسورانه ای بود که اگر به عنوان یک تعامل ناخوشایند یا ایجاد درد و رنج بیشتر برای مردم افغانستان تلقی شود، خطر عواقب نامطلوبی برای منافع ایالات متحده داشت. در عوض، حمله جراحی در کابل پرجمعیت هیچ تلفات غیرنظامی یا خسارات جانبی در پی نداشت و یک نسل از اربابان ترور را حذف کرد. این یک پیام قوی است که فشار ضد تروریسم ایالات متحده مداوم، دقیق و بی امان است.